سیاست (Politic) جهت های اساسی و خطوط قرمز را مشخص می کند. برای مثال، شعار “نه شرقی، نه غربی” یک سیاست برای جمهوری اسلامی ایران است که باید سایر خطوط مشی، از آن پیروی بکنند.
خط مشی (Policy) خطی است که مشی (راه) را به ما نشان می دهد (به نقل از دکتر محمدسعید تسلیمی: استاد تمام مدیریت دولتی دانشگاه تهران). خط مشی، برای حل یک مسأله طرح می شود و در پاسخ به این سؤال که “چه کاری انجام دهیم تا مسأله مورد نظر حل شود”، ارائه می گردد.
راهبرد یا استراتژی (Strategy) راهِ رسیدن به خط مشی است. در استراتژی، بیشتر مسیر عبور مطرح است و نسبت به خط مشی در درجه دوم اهمیت قرار دارد (تسلیمی، ۱۳۹۲: ۲۲۱). به عبارتی، برای تدوین راهبردها، باید به این سؤال مهم پاسخ داد که: “چگونه به خط مشی برسیم؟”. بنابراین، یکی از تفاوت های خط مشی و راهبرد این است که خط مشی به چیستی می پردازد و راهبرد به چگونگی.
منبع: تسلیمی، محمدسعید (۱۳۹۲). تحلیل فرایندی خط مشی گذاری و تصمیم گیری، انتشارات سمت، چاپ پنجم.
برنامه (Plan) پیش بینی اقداماتی است که برای دست یابی به هدف خاصی انجام می گیرد. پیشران برنامه ها زمان و مقدار است.
پروژه (Project) در برگیرنده فعالیت‌هایی است که باید در زمانی معین و با هزینه و کیفیتی معین توسط افرادی معین، به منظور تحقق برنامه ها اجرا شود.
