استعداد دربرگیرنده بلوغ برجسته ای است که عموماً شایستگی ها (دانش، مهارت و ویژگی های فردی) نامیده می شود و به نحوی است که فرد را جزو ۱۰ درصد افراد برتر در میان همکارانی قرار می دهد که در همان حوزه فعالیت می کنند.
افراد مستعد سازمان می توانند تا ۲۰ برابر افراد عادی بهره وری داشته باشند؛ در نتیجه، سرمایه گذاری درباره آن ها ممکن است فواید فراوانی نصیب سازمان کند.
بر اساس یک مطالعه، بیش از ۷۰٪ مدیران اجرایی، عدم دسترسی به افراد برخوردار از مهارت ها و قابلیت های کافی را به منزله یک تهدید اصلیِ چشم انداز رشد سازمان های خود قلمداد کرده اند.
مدیریت استعداد تسهیل توسعه و پیشرفت مسیر شغلی افراد با استعداد با مهارت های بالا در سازمان، با استفاده از فرایندها، سیاست ها، روش ها، و رویه های رسمی است.
فراگرد مدیریت استعدادها بر توسعه کارکنان و رهبران، برای آینده سازمان تمرکز دارد.
راهبرد مدیریت استعداد، شامل مؤلفه هایی است چون مدیریت عملکرد، پرورش کارکنان، پاداش و قدردانی، جو و فرهنگ باز و ارتباطات مؤثر.
فراگرد مدیریت استعداد، عبارت است از:
- شناسایی نقاط و موقعیت های حساس و کلیدی سازمان؛
- شناسایی و جذب استعدادها؛
- به کارگیری و توسعه استعدادها؛ نگهداری و حفظ استعدادها.
